Sensizlikte Seni Düşlüyorum

Sen siz günlerde uzun uzun seni düşünüyorum
Karanlığa çalan gözlerinde kaybolmayı gülüşünde kendimi bulmayı özlüyorum
Kahretsin gene öğlesine yaşıyorum
Ve biliyormusun sensizlikte üşüyorum

Bir bir sönerken hayalimin ışıları çekilirken güneşim
Dolunay karanlığında üstüme aydınlığa çalan gözlerini çekmişim
Yıldızlarda yok gecede ayın ışığına dalar özlemim sevdam hasretim
Ve o an gecelere gül kurusu güzelliğini anlatır inceden inceye bir of çekerim

Biliyorum bana her şey sensizlik alışmaya çalışıyorum
Düşmemek için sıkı sıkı tutulsada yanağıma gözyaşlarım
Azda olsa öğrense sahte gülücükler atmayı gözlerim
Belki iki nefeste bir sensizliği anarım