Sensizlikteki Aşk

Öylece şarkıları dinliyordum
Sokağa boş/sensiz gözlerle bakarken
Boğmak istiyordum sana ait gurursuz umutlarımı
İşte o an,
Çöktüm gırtlaklarına
Benden olanı ben yok ediyordum
Vazgeç ulan!
Yapma beni katilin diye.
Dinlemedi, bakarak gözlerime çaresizce
Sen dedi
Gözlerini yumarak kısık sesle
Aldığı azıcık nefesle bile sen dedi
Senmişsin oysaki
Ölüm tutkumun
Hayat bağımın
Gözyaşlarımın ve gülüşlerimin
Karıştığı renk

//Bu mısralar artık sarhoş
Kim bilir belki sensizlik sessizliğinden//

Şairler unut dedi her bir şiirinde
Şarkılar hep vazgeçtim notasında
Olur muydu ki
Bilmezler miydi
Şiirlerde işlenen aşk
Şarkılarda özlenen sevgi
Ama bir o kadar da türkülerdeki
Acımsı ayrılıklar konaklamış bu sevdada

//Bu mısralar artık sarhoş
Kim bilir belki sensizlik sessizliğinden//

Her köşebaşı korku bana.
Ya bir an karşı karşıya kalırsak
Gözler göze değdiğinde,
Sen ve ben
Tutamazsak içimizdekileri
Ben sevgimi sen kinini kusarsan
Ya biterse sana can çekişen umutlarım.
İşte o zaman,
Çöker
Sensizliğin gerçekliği gırtlağıma.
Bu sefer ben
Gözlerimi yumarak kısık sesimle
Aldığım azcık nefesle bile sen derim
Vazgeç ulan dese bile
Gene sen derim sensizlikte bile