Şerefine

Ahım yankılanıyor sokaklarda
Kediler,
Köpekler,
Çöp konteynırları
Arabalar,
İnsanlar duyuyorlar.

Kediler çöp konteynırına sığınıyor
Köpekler havlıyor
Arabalar yerlerinde duruyorken
Sahipleri dayanamayıp arabaya biniyor,
Kornaya basıyorlar
Bu bir protesto!
İçimdeki yangının,
Ahımın,
Çok ezilip,
Çok horlanmışlığımın
Beter olmuşluğumun
Dibe vurmuşluğumun protestosu!

Bu sitemler sana ebedi düşmanım!
Bir gün bir yerde karşılaşırsak,
Günahımı istesen,
Sevap katacağını bilsem
Sinek kadar bile olsa,
Günahımı bile vermem.

Yıldızlar ağlıyor
İçim ağlıyor, içim!
İçimdeki yangını söndürmedikçe
İflah olmam!

Öyle bir gol attın ki bu sevdaya
İçim yandı
Öyle bir beter ettin ki bu aşkı
İstediğin kadar dürüst ol
Adam olmadıkça
Gözümde ederi olmayacak adamlığının...

Ahım çınlıyor evimin içinde
İçim yanıyor
Öyle bir yandı ki canım
Alev alevim, ölüyorum.
Sanki ölmek bu,
Sanki bitmenin en ezici senaryosundayım
İntikamını aldın ebedi düşmanım!

Ölürsem cenazeme sakın gelme
Sen varsan ben kabrimde bile yokum
Görürsen sakın başını çevirip bakma
Senin olduğun hiçbir yerde yokum
Sesimi duyarsan sakın selam verme
Senin selamını almam
Senin yüzüne bakmam
Senin adının geçtiği yerlerde
Toprak olurum da,
Bende filizlenecek tek bir tohum bile olmaz.

Anladın mı şimdi?
Haydi, gittin ya,
Bu da benden olsun
Yuvarlana yuvarlana git
Merdivenlerden ittim
Yuvarlandın
Kırıldıysa bir tarafın
Hiç korkma ebedi düşmanım!
Kalbimin yanında lafı bile olmaz
Hani gittin ya sen,
Sen ona gitmek mi diyorsun?
Öyle bir gitmeyi yakıştırdım ki kendime
Dönüş olsan, kendime dönerim
Sövüş olsan, hiç acımam kendime söverim
Senden yana hiçbir yere,
Hiçbir şeye dönmem de,
Ahımın aktığı yerde sel olsan
Pınar olsan
Nimet saymam
Yokum derim.
Şerefe şerefsizliğine ebedi düşmanım!
Otoyollarda tezgah açmış aşkın...