Seremonya

Toprağın sarı ve kızıl düşlerinde
Ölesiye bir sarmaldır zaman ,
Zerafet kokar ki buramsı , birinden
Diğeri , şık bir kavalyedir her an !!!

Kaygan yosun misali , tutamam parmaklarımda
Binlerce otuzgen sanki , hepsi bir hoş seda
Akıp gider ansızın , her biri avuçlarımdan ve ,
Sonsuz bir ağlayış başlar , ruh yıldızlarımda !!!

Tuhafça raksedişler düşer sabahıma birden
Bir ödülsüz koşu daha yükselir ufuğumda
Ahhhh ....oysa ,
Daha ezberleyemediğim binlerce replik ...
Ve henüz okuyamadığım yüzlerce öykü ...
Sanki , ömrümün raflarında öylece durmakta !!!

Gönlümün göğü , bugün yine kapkaralarda
Üstelik , tuhaf bir ağıt bugün yüreğimde saksılar
Açamamış goncalarım , ihtilafların ortasında
Ve , bir kez daha MAT der güneş , bir kez daha !!!

Sıyrılamam ki korkulardan , bilinmezlerden
Sanki her yanım bugün , bitimsiz bir arya !!!
Elbet göğsüne yaslanırsam toprağın ....
İşte o an bitecek ...

Bitecek bu tuhaf ...

Bu anlamsız ...

Bu bestesiz SEREMONYA ...!