Serenat

Sen kalbine sığınan kalbi kırık kuşların
Duymadın mı hüzünlü, acı haykırışını?
İstirhama çok ırak cürümlü avuçların
Bir ulvi yakarışla göklere kalkışını
Ürperirse yüreğin geçecek bu nedamet
Seyret hakiki aşkın suda uyanışını
Sen kalbine sığınan kalbi kırık kuşların



Uyansa üzerine sabah mahmurluğu su
O sular da gemiler sevdalarını taşır
Ne güzeldir tutkulu limanlarda uykusu
Aşk sarhoşu gemiler sevdasına ulaşır
Pupalarında suyun yakamoz hüzünleri
Dile gelir dalgalar bu firakla ağlaşır
Uyansa üzerine sabah mahmurluğu su



Bırakın duygularım umutsuzluğa dönsün
Kalksın bütün ölüler sevipte sevilmeye
Sevmiyorsa evreni dünya burda sürünsün
Aşk yoksa dudağın da ne gerek var gülmeye
Kırıladursun eller gam yüklüyse cümleler
Var mısın kalem kadar mürekkebi sevmeye?
Bırakın duygularım umutsuzluğa dönsün



Sevda mı onu sorun yarada ki sancıya
Masallar bir biçare aşksız ruh kuyuları
O sevda ki aşkını haykırır vuslatlıya
Hakikatte aşk görmez sihircinin burçları
En büyülü aşk odur bedbaht kullarda cürüm
Bu yanık gönüllerin sevmek midir suçları ?
Sevda mı onu sorun yarada ki sancıya



Duyacak bu feryadı şu ketum kaldırımlar
Uyanacak gözlerde ölü ruhların feri
Uhrevi aşkla meftun toprağa yıldırımlar
Toprak bu aşkla yanar bulutlarda neferi
Şaha kalkan kızıl at, vuslata meftun yürek
Bütün ahretliklerin aşka doğru seferi
Duyacak bu feryadı şu ketum kaldırımlar.







k.arslan gazioğlu