Serenat

Gönül bu girilmiyor kapısı açılmadan

Şifresi çözülmüyor değişiyor durmadan.

Sensizliği denedim sadece birkaç saat

Senin suçun yok gülüm deneyen de kabahat.

Gönül hallaç pamuğu darmadağın düzensiz

Bırakma ellerimi ne yaparım ben sensiz.

Kimse kulak vermiyor yar diye haykırana

Kırk yerden kırık kalbim hâlâ kıran kırana.

Emanet bırakılan kalbi kırar mı insan

Sevmemen çok normalde unutman enteresan

Otur gönül tahtında sakın aşağı inme

Hasretinden öleyim yeter ki sen incinme.

Seni incitecek se Lâl olsun ağzım dilim

Çenemi kapıyorum sen incinme sevgilim.

Ağlatıyorsun beni hem de inlercesine

Keyif mi alıyorsun şarkı dinler cesine.

Köşe bucak kaç benden halin nice belirtme

Bir selam yolla bari yalvarırım delirtme.

Çocukların altına kaçırma utancıyla

Islattım yastıkları yine bugün sancıyla.

Adımı anmasa da adı dudaklarımda

Çınlıyor kahkahası hala kulaklarımda.

Bir gün olsun hatırla şu gönlüme Neşe saç

Bugün dualarında bana da parantez aç

Allah'tan korkarsın da biraz da utan kuldan

Hasrettenden ölüyorum el salla İstanbul'dan.