Serpilerek Gel (c)anıma

Seni!
Anmadığım an
Var mı sanırsın
Usumda kurduğun pusu
Kemirirken içimi
Alevlenir yüreğim ansızın

Susuşum hayır getirmez bu defa
İçten içe yanmışım
Su da serpsem,
Tuz da bassam kanayan yarama
Bana mısın demez oluk oluk akar kanım

Serkeş yaşantılar da
Kaybolup gidemem!
Kokunu
Ciğerlerimin en ücra köşesine çekmeden
Yaşadıklarımızı ezip geçemem
Bu defa her şeye rağmen seni silemem

Cansın
Kansın
Kangren bedenime
Sancılar içinde yüreğime
Tesir edecek ilacım

Gir damarımdan
Sokul usulca
Yokluğunla
Darmadağınığım

Bir gel, bir gül
Bir kelam et
Dindir gözyaşlarımı

Ak düşmüş
Genç yaşımda saçımın tellerine!

Sen de kıyma bu cana
Acıtma gel ilk gelişindeki gibi
Ansızın!