Ses

Ben me baharlar bekledim
Burnumun ucu sivilce
Yüreğim pır pır
Bisiklet gezmelerinde
İçimdeki dekifişekliği gizlemeden
Yağmurlar altında seni özledim
Adını bilmezdim o vakitler
Ama er geç çıkacaktın karşıma
Esmerdi ellerin
Ve yüreğin kardan beyaz
Ne zaman hasta olsam koşar gelirdin
Hızırdı merhametin
Çok geç tanıdım seni
Eylüldün sen
Yağmurum
Siyahtı benin
Tarifsizdi rengi gözlerinin
Sana elem demişler
Sensizlik nedir bilmeden
O yüzden sana hep
İkinci adınla seslendim
Çünkü ismindi sesin
Sesin ismin