Ses Ver

Aklımda mavi şiirler
Dilimde sarhoş heceler
Güneşi sırtlayıp omuzuma
Yüreğimin gittiği yerden sesleniyorum!




Biraz vicdan
Biraz insanlık
Biraz umut getirdim
Ceplerim tıka basa
Kış arifesinde sonbahar
Üşümesin yürekler...




Hangi yaraya uzansam
Mısralar kanıyor
Hastalıklı beyinlere sesleniyor
Cümleler anlamını yitirmiş
Küfürler havada geziyor
Bulsam soyu bozukları
Kaleme dizecem...




İçerde hainler
Geleceği gömüyorlar
Ulu orta çirkeflik
Ağızlarında salyalar
Sokak ortasında ölüyor kadınlar
Kirli ellerde çocuk bedenler
Öldürüyorlar!
Ölüyorlar!
Ölüyoruz!
Nerdesin insanlık?
Ses ver...