Sesim Nefesim

Sesim... nefesim... hevesim sendin
Kafesim de, sen!
Kurtulmam mümkün değildi
Ne kadar istesem de, öksenden...

şarkıydın...aşk şarkısı...sesimde sen
gül açan ve gül kokan...
nefesimde sen!
Her zaman, her iklimde yaşayandın
Göğüs kafesim de, sen!

bir kerecik olsun bana:
sesim desen
nefesim desen
hevesim desen
aşk kafesim desen
ne olurdu!
dayanmak artık zor sensizliğe
her şeyim yıprandı bak, canım yoruldu...

Kıskanıyorlar...
sana düşkünlüğümü bilenler
yaşıyorum zannediyor...
sensizliğin gölgesinde
nasıl büzüldüğümü,
sensiz ceset olduğumu bilmeyenler...

yaşamak mümkün mü?
mahrumken sevgilinin sevgisinden
Diyorlar: 'berâber misiniz hep'
diyorum:'ben hep onunlayım
o ise ayrılık ülkesinde'

sesimde sen, sesimsin!
nefesimde sen, nefesimsin!
kafesimde sen, kafesimsin!
hevesimde sen, hevesimsin!
soluyarak bulunduğun her yeri
koklayarak hayallerini
her iklimim sensin
her iklimde sen

açtığın kapanmaz yaralara
yaralı gibi sürünerek...
mutlu gibi görünerek
her mevsimim sensin
her mevsimde sen
yokluğunun her anını hayalinle bürünerek
anılarla canhıraş yaşamaya çalışarak
seyrederken solgun bir resimde sen!

10.09.03