Sessiz Çığlık

Aydınlık dünyanın karanlığında,
Uzun soluklu hayatın sonbaharında,
Çaresizlikle yürürken koşarcasına,
Ölüm: Baharın ardında,
Bahar: Huzurun yanında,
Huzur: Mutluluğun ardında,
Mutluluk: Hüznün yanında,
Hüzünse,herşeyin ardında.

Mutluluk bana neden uzakta?
Ben mi hastayım,insanlar mı hasta?
Gülmek bu kadar kolaysa hayatta,
Karamsar ruhum beni boğmakta,
İçimdeki çocuk,koca bir yasta.

Çekil git desemde,uzaklara
Ruhumun sancısı gelir kulaklarıma.
Beden içinde yok olmakta,
Yaşayan cesetim hep ayakta.

Denizin mavisi ve sessizliği,
Bedenimdeki huzurun,tek sevgilisi.
Derin düşüncelerin uçsuzluğunu, ve
Alıp gider tüm yorgunluğu.

Sessiz çığlıklar savuruyor gönlüm.
Duymuyor hiç kimse,BEN ÖLDÜM...



Koray Furkan Erdim-30/05/2011-Pazartesi