Sessiz Çığlık

Gökyüzü kapkara

Şimşekler çakar yüreğimde

Ve ben ellerim kulağımda

Susarım çığlık çığlığa

Anlayana gözlerim konuşur

Hüzün dolu yaşlarında

Saklıdır nice sırlar

Söyleyemediğim sessiz hatıralar

Dökülür toprağın sessiz bağrına

Konuşulmayan sorunlar

Patlarmış elbet bir gün öğrendim

Gözlerimde şimşeklerin çaktığı gün

Arkamı döndüm ve çıktım

Sessiz çığlığımla haykırarak yürüdüm

Ve gözlerimdeki hüzün

Aradı durdu ustasını duyguların

Onarılmak istiyordu kırgın yüreğim

Hafifçe okşayan ellerin gizeminde

Sinsi bakışlar kördü hüznüme

Sisli bir hayatın içinde

Karambolden geçiyordu zaman

Eller eldi en yakınlarına bile

Aldım gözlerimdeki hüznü

Yürüdüm sessiz çığlığımla

Yalnızlık sahilinde acılarımla

Seyit Ahmet Uzun