Sessiz Şiirlerim

Dargınsın biliyorum
Oysa bir sözcük yeter anlatmana
Senden bin kelime değil
Tek bir cümle bekliyorum

Af ettim desen
Ve geriye kalan cümleler dökülse peşi sıra
Sevginin bitmediğini görsek ikimizde
Ve keşki bu kadar kavga etmesek biz seninle

Aynı dünyadan geldik
Rüyalarımız ortaktı
Her gece görüşürdük
Kapının önü sen kokardı

Gece olunca yıldızlar bizimdi
Sevdanın ateşi gökleri sarar idi
Leyla ile mecnun gibi
Seviştik durduk geceleri

Şimdi ne oldu da böyle dargınız
Ne çabuk geçti ve hangi ara bitti aşkımız
Birbirimizin adını telaffuz etmemeye başladığımız günler
Bu kadar yanaşabilmiş miydi sevdamıza



Ben seni gecelerin ürkek yarılarında severken
Ben seni incir ağaçlarında seyrederken
ben sana böyle bağlanırken
şimdi dargın dargın aynı evdeyiz

neydi kavgamız neydi sanki
ekmek paramız mı yoktu
aşkımız mı tükendi
oysa ki her şey varlığının üstü idi

anlıyorum aşk biti
üstüne o kadar yemin edildi
bir gün bir gül gibi soldu
ne sular derman oldu köküne nede dualar gidişine

şimdi gitmek istiyorsun
yaşam senin hayat senin yol senin
durma gidebilirsin
ben aynı evde kalabilirim

hüznü kaldığı yerden sürdürebilirim
evet bu kadar ağır ama taşıyabilirim
gitmek istiyorsan dur diyemem
çekinirim



gidiyorsan gözlerini bırak bana
dargında olsan küskünde olsan bin türlü beddua da yollasan
bırak gözlerini bana
ben her gece şiir yazayım ona

sen halime mecnun de
kendini Leyla eyle
görenler kays sansın beni
mecnun gülsün halime

yada hiçbir şeyi bırakma bana
sen bilirsin
ilada gideceğim diyorsan
bu yürekten hemen çekilebilirsin

bilirsin ki ben ısrarcı değilim
kal diyemem git hiç diyemem
sadece susarım
ve ardından derin sessiz çığlıklar yollarım

sen giderken ardından martılar gelecek
kovma sakın saygı göster onlara
onlar sana
benim sessiz şiirlerimi verecek