Sessiz Vedaymış Gidişin

Süzülürken deryaların maviliğinde beyaz martılar
Gökyüzünün derinliğinde yankılanır çığlıklar

Son yolcusu da güverteye adımını atmıştır
Demir almak zamanı gelmiştir limandan
Martıların kanatları eşliğinde yelkenler açılmıştır
Sessiz vedadır gözlerden maviliğe yansıyan
Sahile dökülense ayrılığın gözyaşlarıdır

Kulaklarda çınlamaya başlar
Köpüren dalgaların kumsalda ki haykırışları
Martılar çığlık çığlığa umutsuzcadır kanat çırpınışları

Süzülüp giden beyaz yelkenlerin ardından
Gözler takılmıştır ayrılamaz ufuk noktasından

Mavinin üstünü örten gecenin siyahında
Geride bırakılan hatıralara hüzünlü son vedadır
Sahili suskunluk sararken yorgun düşmüştür dalgalar

Gecenin sessizliğinde ufuk noktasındadır gözler
Sessiz vedanın izidir dudaklardaki acı gülümsemeler

Gemi kaybolurken ufkun çizgisinde
Dalgalar aniden hırçınlaşır
Martıların çığlıkları canhıraşdır
Karanlığın içinde uzayıp giden hasretin gölgesin de
Mehtabın son ışıkları düşmüştür yaklaşan tan vaktine
Yüreklerde çarpan sessiz vedanın acı sancısıdır

Sahilde kumsalla buluşunca hasretin dalgaları
Gönülde yangındır sevgilinin sessiz vedası
Kulaklarda çınlar martıların dalgalara karışan kanat çırpışları

Ah sevdalım nedendir bu gidişin
Söyle cananım nedendir sessiz veda edişin


*/ Nedendi ela gözlerindeki mahzun bakışların /*