Sessizlikteki Fırtına

Durgundu kelimeler ben çözemedim

Sessiz sakindi bağırması bile duyulmazdı 

Sinirliyken bile oturup ağlardı

Güldüğü zaman kahkahaları mahalleyi çınlatırdı.

Durgundu kelimeleri ben çözemedim

İlk aşkından son aşkına kadar anlatırdı

Evveliyatından bahseder dururdu

Kırık kalbini , incinen ruhunu 

Aldı gitti 

Durgundu kelimeleri ben çözemedim

Sözlerim dilimde oldu lal

Gözlerim karanlıkta ; bir ama misal 

Seni kıracağıma yer yarılsaydı da içine girseydim 

Durgundu kelimeleri ben çözemedim