Sevda Çerçevesi

Umudun bir çehresi olsa

Ne gezer

Yüzüne

Gülmedikten

Gülemedikten sonra

Elleri olsa neye yarar

Ellerinden tutmadıkça

Elleri kavuşturamadıktan sonra,

Hayat işte böyle bir şey çekip gider

Arkasından dahi bakamazsın

El sallaman şurada dursun,

Yüreğine beklediğin öpücükler

Derin bir hüzün bırakırlar geriye

Onlarla ağlaşıp durursun,

Arasıra gözlerinden yaşlar dökülür

Sensizliğin sessizliğinde,

Yalanda hakikat ararsın

Gerçekle yüzleşmek için

O da bırakıp gider seni

Kalırsın yalnızlığınla baş başa,

Senin ebedi mekanın

Dost ve arkadaşın

Susmanı en iyi

O

Anlar,

Yoksa

Vay haline derim

Dalarken gözlerin uzaklara derin derin

Gökyüzün mavisi ile avunup durursun,

O

Bir nevi

Son tesellindir

Der gibi sana hep

Hatırla sen beni daima

Günün içinden geçen bir hayal misali

Ne yapsan hepsi boş

Sevdanın çerçevesi...

* Berlin, 03.09.2025 *