Sevda Ertesi

Bıraktığın ellerim değildi
Özenerek çiziyordum yarınların tablosuna aşkı
Sevdan tuval,
Değerin renkleriydi!
Yani anlayacağın;
Bıraktığın ellerim değildi!..

Son közü bıraktın umutlarımın üzerine
Ve son sözümü sustum giderken yüzüne
Bütün söyleyemediklerim bana senden yadigâr
Söyler misin?
Benden sana kalan ne var!
Tut kalbini!
Tut ki gittiğinde sana sövmesin
Tut ki;sen giderken olduğu yerde beklemesin!

Gidiyorsun ya;
Bir avuç zehir olursun yarınlarıma
Hiç eksilmeden durursun,
Her gün bir avuç yutsam da!
Kanıma karışan aşkını temizler bel ki
Kanıma karışan vefasızlığın
İçime dert oldun,
Panzehirde sen olursun..

Gecenin ıssızlığında dinlersen eğer kendini,
İçinden gelen ses adımı fısıldarsa eğer sana;
Ağla!
Öyle bir ağla ki;
Bütün içindekiler yüzerek gelsin bana!
Islak pişmanlıklarını ateşimde kurutayım
Alayım yalandan tebessümlerimi yüzüme
İçinde kileri öyle okuyayım!

Haykıramadığım ne varsa suratına
Biriktiriyorum kalbimde ki büyük boşlukta
Hiçbir zaman duymayacaksın korkma!
Bir buseye gizlerim hepsini
Gelirim rüyana!

Bir gece düşün şimdi
Sıradan yaşanası bir gece.
Yat uykuna!
Eğer o gece tebessümüm değerse alnına;
Ve gözlerinde nemler varsa uyandığında
Al git başını bu şehirden
Giderken bir pişmanlık düşür kalbinin derinliklerinden
Aşkın tarifiyle düşürdüğün yerden alayım
Cansız pişmanlığına canım deyip sarılayım!

(DEMODERN)!...