Sevda Kokan Nehrin Göbeği

sevda kokan nehrin göbeğinde yeşerdi gönül fidanları
körpecik gövdesiyle can katıyordu sabah güneşime
taptaze umutlar besliyordu avuçları yarınlara

/

serin, yaz sabahına uyanırken ürperdi içimdeki çocuk ruh
kirpiklerinde biriken yaşları gizliyordu minik elleri

korkmuşa benziyordu tertemiz yüreğim

*

' ve seher '

sustu seher vaktinde
rüzgarın dağılışını izliyordu gözlerim
gönül penceremden
ait olduğu nehre daldı sonraları
rüzgarla dalgalandı ılık su

etraf bahar kokuyordu seninle buram buram
tanyeli hafif üşütürken içimi, parladın gökyüzümden
içim huzurla dolarken ciğerlerime çektiğim nefestin
geri vermeyecek kadar benimsenen
bazen ise,
şiirlerime yansıyan en özel dize gibiydin sen
sadece şairine ait, sade ona özel...

*

' ve akşam '

//- yanaştığım limandan uzaklaştırıyor yavaşça
deniz üzerine düşmüş parlak yakamozlar -//

sevda kokan nehrin göbeğinde büyüdü gönül fidanları
gencecik gövdesiyle can katıyordu akşam güneşime
taptaze umutlar besliyor artık avuçları yarınlara...