Sevda Mavi Olmalıydı Aşk Mavi

ben ki,
alışamadım !
yazdığım gibi okuyabilmeyi seni...
kalem yaz dedi
ben anlattım sadece
ama
alışamadım !
yana yakıla parmak uçlarında yaşamaya...



öyle ki;
misafir gibiydim ellerinde
silkelesen toz olacak
yıkasan yok olacaktım sanki...



oysa benim bildiğim
mümkünse
sımsıcak olmalıydı erkeğin elleri
yüreği gibi...
ve sımsıkı sarmalıydı bedenimi
ayırt edilemez olmalıydı aşk
bir gül gibi tutup ,
koklamalıydı erkek sevdiğini...
böyle bildim ben
böyle bildim hep...




tuhaf bir kadın değilim aslında
adım aşk şiirlerinde geçiyorsa bildiğimdendi...
daha başlarken sevdim bu deyişi
bu üç günlük ömürde
sevda mavi olmalıydı
aşk mavi...


sağ gözümde bir seğirme
bu neyin nesi...


ateşi olmaz mı aşkın
savrulmaz mı külleri ...
ya da
çiçekler değil mi aşkın habercisi...
yoksa
bu yüzden mi açardı ortancalar bahçemde
pembe ,mor, mavi...





ah adın...
adın ruhumun saf hali...
aşk'ı hep sen diye tanımladın
anlamaya çalıştılar beni...
oysa
oysa,
geceyi gözlerinden çaldığım adam
sen...
söylesene
hicranı sıyırıp yüreğinden
söylesene
ne çok sevdiğini...
..................ne çok.....