Sevda Romanısın

Duruşun sessiz
Duruşun Dicle
Akıyorsun durmadan
Ve yakıyorsun durmadan
Kim bilir kaç yürek ağlıyor ardından
Kaç eller kelebek kanadında
Kaç bahar senin ellerinde
Kaç tane göz asılı kaldı kirpiklerinde
Ve sen kaç yürek daha yakacaksın kim bilir
İndir artık umutsuzluğun maskesini
Dindir acıları ,filizlen umut baharlarına
Kaç gün ömrün kaldı bilmiyorsun
Hangi sala sana okunacak kim bilir
Şimdi koş yalın ayak kader dağından
Topla bütün gülleri
Bırak yürek masalarına
Bağımlılık sana göre değil
Sen bağımlılığa göresin
Ve gerçekler gün gibi ortada
Bil ki sevdiğim sen tam bana göresin
Kanımda yedi kıta
Ruhumda eve-rest
Çılgın bir sevda güvertesi
Ve aşkın en güzel mavi pusulasısın
Kanımda geziyor yüreğinin elleri
Ve sen en güzel sevda romanısın

...

''Hiç kimsenin uğramadı fakat herkesin arada olduğu bir yerdeyim''...
...

Hayatın kenarından bakıyorum her şeye çünkü hayat benim içimde şimdi bir şarkı söylüyorum yorgun gecemin en gücünde, bir mecnunun aşkına harman eyledim ömrü yandı bitti kader dağımın çığlık dolu kömürü...
...

Canımı yakarsın öylece bakarsın,yavrum sen ne kadar sakarsın...