Sevda Sancısı (Z/amansız)

Bir sual erkenden başladım sevmeye
Sessizlik işime gelmiyor yanarken
Gülümsüyorsam çabucak biter rüya
Yine al kuşağı beline bağlarken


Sanma amacım muhabbetin seyri
Hevesim şaha kalkar aklın düzünde
İster bizden desinler,isterse ayrı
Öpmeliydim hayatı şirin yüzünde


Yad olmuşsun,yar olmuşsun yok mu çare?
Feryadım destanlaştı şimdi peşinden
Takatim diz çöktükçe büyüyor yara
Usanır umutlarım gençlik çağından


Unuturum nefes almanın ritmini
Her hecem ismine dokunmazsa eğer
Ve şaşkınlığım yitirirken sabrını
Bilmem ki hangi kabre sensizlik sığar?