Sevdaların Kadını!..

Hangi kalem anlatsın söylesin hangi kâğıt;
Bir damla gözyaşında bin kahır taşır ağıt;
Mecnun olan sevdamı yeşermez çöle dağıt;

Bundan sonra anarsam kahrolayım adını;
Ey kalbime sığmayan sevdaların kadını...

Bazen bir keman sesi bazen dertli bir neyde;
Senden ayrı yaşadım senden ayrı her şeyde;
Bir tebessüm aradım keyfime keder meyde;

Ezbere biliyorum zehir-zıkkım adını;
Ey kalbime sığmayan sevdaların kadını...

Kırık-dökük anılar secde eder dilimde;
Sararmış benim gibi birkaç resim elimde;
Ağır hüzzam besteler can veriyor telimde;

Nağmelere işledim tarih yazsın adını;
Ey gönlüme sığmayan sevdaların kadını...

Hatırlatma yıkılıp hani yere düşerken;
Güller boyun bükmüştü, yaprağına küserken;
Her veda sözcüğünde fırtınalar eserken;

Duysun cümle-âlemde, kahpe koydum adını;
Ey gönlüme sığmayan sevdaların kadını...

Bir kirpik tanesinde taşıdığım bin damla;
Yere düşmek ne mümkün ağır cezalık gamla;
Haydi eksik kalmasın cürümünü tamamla;

Şeytanın diz çöktüğü gece koydum adını;
Ey gönlüme sığmayan sevdaların kadını...

Ali ALTINLI ? 04/08/2008
Saat: 18:30