Sevdalı Kelebek Reçetesi Takvimi

dantel gibi başlar seviler
önceleri tekil bir lambadan çıkan ışıktır
mumuna şikayetsizce sarılmış
nereye taşırsan kandilini
o hep ilk mekanını tanır
diğerlerine de değer ama hep avane ışıtır...!




foseptiğe düşmüş çocuksu kelamlar
bir de elleri cebinde yağmura satılan cakalar
faydasız repliklerin kolkola hidayet çabaları
emsalini kaybetmiş aşktan...
işte büyüdükçe senden geriye kalanlar...!




fokurdarken ehven siluetler meraktan
kara gözlükler emiyordu yüzündeki pembeyi
elektrik beklentisi denir hani
ilk ateşin düşeceği samanlığa
hiç bu kadar koşuşmadı beğenilerim
saymayı öğrendiğimden bu yana
mesela;
cehennem sıcağında soğuyorsa çay
bilirim ki;
sıcak beğenilerimin keyfi yerindedir
bilirim
kendimde değilimdir ihtimal...!





geveze yanın akarken kümülatif içime
pörsümüş iştaha tüttürüyordum keyifle
hatırlıyorum
ne çok özlemişim seni kıpırtılı çocuk
en son Kordon'da bırakmıştım seni
unutmam
kızarık bir suratla ayakların dolanarak hem de
ama epey kafa tuttundu yelkovana
direnmek istemenin ürünüydü evet
beklentileri doyurmak da sevmek!
anlamadığın halde her gün okusan da
acı reçeteyi hiç sevemedin biliyorum evet...!



yorulmanı anladım
ama anlamanı beklemedim hiç
sevdiğin kadar bekliyorsun işte seviyorsan
ve bazen;
sen öyle olsun istiyorsun sadece
ki;
olabilitesi en düşük ihtimalden bahs_i rüya
_öpüşen sevdalar zinciri_
hem her zaman dinlemiyor seni
istediğin kadar zar tut
altıdan büyük sayı yok ki
boşuna yiyip bitiriyorsun kendini...!




hem her sıcak terletmiyor seni
terlediğin yer sıcak aslında zamanla öğreniyorsun
neden yırtılıyor üstün başın
neden hep çift dikiş seviyorsun boyuna
haklı haksız
kimse sormuyor zaten değil mi
sen de elindeki kandili üfleyenleri değil
hep nefes yetiremediklerini sevmiyor musun sürekli...!




düşün şimdi sevda , sen bir kelebeksin...
ve
üstelik kelebek olana dek hiç sevilmeyeceksin
_hiç tırtıl kolleksiyonu olmaz değilmi_
sert kabuklarını yapraklarını yediğin
dallarında süründüğün, ağacın çiçeklerine
işte ancak
üç gün konabilmek için yaşıyorsun
söyle şimdi sevda çocuk;
sen hiç ,halinden şikayetçi kelebek tanıyor musun...!







ToprağınSesi