Sevdama Mektup - 1

Sevdama Mektup - 1

Ah sevdiğim!
Seni üfler dudağımdaki ney.
Adımlarına örülmüş parmaklıklar,
Pas tutar yağmur fırtınasında.
Gözbebeğinde bulut gezinedursun,
Böyle zamanlarda,
Gönül güneş sunar avuçlarına.

Acı ne yazar kardeş olmuş yoldaşa?
Eller titrer her yakarışta.
Karanlık girdiğinde masum odana,
Saçların martı kanadında özgürlüğü bekler.
Dünya kirlenmişse yaşamaktan,
Sen yaşamalısın inadına.

Anlamadığın bir dilin ucundadır sevdan,
Ah sevdiğim!
Bilirim çözdükçe dolaşır çilen.
Kurtuluş kuşkusu gözlerine indiğinde,
Yüreğine sor!
Umut hangi rüzgârın şiddetinde kaybolur?
Çocukluğun ipucudur, yeter ki tut elinden.

Sen yeniden dirilişi bilirsen,
Kaç zincir morartır parmaklarını?
Kaç yıl kırabilir kalemini?

Ah sevdiğim!
Başını kaldır gökyüzüne.
İncesinden bir kuşun salınışını izle,
İçinden geçir tüm hüzünlerini
Ki süzülsün ciğerlerine hasret.
Bir yaprağın yeşilinden.

Sen tanırsan baharı gelincik ürkekliğinde,
Gövden büyüyecektir durmadan.
Eşitsizliğe.

Sonrası inanç,
Sonrası umut,
Sonrası vuslattır.
Yorgun çınarların gölgesindeki sevdan,
Uzun bir bakış
Ve soylu bir düşe yazılacaktır...



Mine Gültepe