Sevdamın Çıkmazı

Kusursuz gülüşünde sırlanmış,
Yanılmadıysam biraz da yıllanmış,
Yıpratmış bir hüzün vardı.
Gözlerimi deldikçe bakışın,
Zehir zıkımlığını içime çaldı.
Ve ben öylece
Sahte sevincine bakakaldım.
Dünya devrilip başıma yıkılacaksa da
Hüznünün merhemi olurdum olmasına
Ama senin yaran çok derindi.
Serin bir yaz akşamında
Azacak kadar yeniydi.
Mezarımı kazacak kadar seviyordu seni.
Gözünden.....
...Yüzünün hüznünden beliydi.
Bu yıkık halini,
.........Bırak beni
Hiç kimse silemezdi..
Çünkü sen de seviyordun.
Kendince gizliyordun,
...........................beceremiyordun.
Gözlerin ele veriyordu seni.
İhanetine rağmen aşıktın
Hem de deliler gibi
Tıpkı benim sana yandığım gibi.