Sevdan

kara gözlerinde ay mı tutuldu
gündüzün geceye düştüğü zaman
bu mecnun çok sevdi ve unutuldu
feleyin çarkında kalmadı derman

mevsimler damladı şu gözlerimden
anlayan olmadı bu divaneyi
gün geçti ay geçti son sözlerinden
kadehlere doldururken seneyi

sitemler bu kadar ağır yük iken
göz yaşıma birde hasret eklendi
her gülde mutlaka vardır bir diken
yinede sanmaki sevdan terklendi

dayanamam senden ayrı kalmaya
ummanlar denizler sana aşarım
ademin yediği güzel elmaya
umutlanır havva için yaşarım