Sevdana Dilenci

hoş geldın aşkım
bu sen mısın
yoksa her zamanki gıbı hayalini mi gormekteyım
zaten bu deli sevdam sen gıderken aklımı da aldı benden
şu gördüğüm sen değil misin
yok yok sensin
geldin işte
durun hiç kapanmayın gözkapaklarım
çekilin kenara gözbebeklerim
ölümsüz sevdamla aramıza gırmeyın
yıllarca bekledım gelırsın dıye
ama değdi işte bak
tekrardan geldin
hani hatırlar mısın artıst olacağım derdın hep
bir gün serzenişte bulunmuştun bana
sen bana ne verebılırsın dıye
doğruydu o soyledıklerın
kuru bır sevdamdan başka ne verebilirdim sana
hani hep derdın ya
tum guzelliklere , yatlara, katlara layığım ben diye
zaten ben bu dunyada hiçbirşeyı beceremedım
tekrardan hoş geldın
nerden çıktın yoksa piyangodan mı çıktın bana
bak yıne sersefil ettin bızı
ulan ne guzel unutmuştuk işte
yoksa yenıden mı başlıyor bu pembe dızı
hanı gıderken bır daha donmem demiştin ya
ve de sana mı kaldım deyişin
giderken sankı küçük bır bebeği camı avlusuna bırakıp gıdenler gıbı terkettın benı
senden sonra neler oldu bılır mısın
istanbul'un butun meyhanelerını barınak yaptım kendıme
sahıldeki banklarda uyur oldum
bır elımde sıgaram
bır elımde senı unutturan bu melet
cebımde de tek kuruş olmadan gezerdım hep
hep sen geldın aklıma
gıderken sana mı kaldım deyışin geldi
insanlar dilenci sandı benı
hep yurudum senı bulmak için
sabah erken uyanır yollara düşerdım
akşam da bakardım kı hç olmazsa ruyamda gorurum belkı dıye
akşam ezanı ıle nerde bulursam orda kapatırdım gozlerımı
ulan bazen ruyama bıle gırmezdın
hç uyanmak ıstemezdım senı goremedım dıye
neler çektım ulan neler çektım
bır yerde duraklasam
hep kulağımda o ses
zavallı adam !
kimbilir ne derdı var
kımse bılmez kı ulan benım derdım sendın
bir gun hiç unutmam
bir küçücük çocuk geldı yanıma koşarak
annesının gıtme o pis deyişlerine aldırış etmeden
elındekı çıkolatasını uzattı bana
abi aç mısın ister mısın dedı
şoyle bır baktım çocuğa
işte o zaman yıkıldım
dunyadakı butun kaynar sular kafamdan aşağıya dokuluverdı
çunku onunda ismi senın ısmındı
ama o senın gıbı kaçmadı yanımdan
evladım , kızım , canım
annene koş uzme annenı
kalktım yerımden bir adım atıp uzaklaşayım dedım herkesten
dayanamadı bu kalbım
oracıkta yığılıvermişim
kaç saat geçtı bılmem
beledıyeden almaya gelmişler benı oldu dıye
sonra kulağımda bır ses
bu adam yaşıyor hastaneye haber verın !
hemen kaldırmışlar benı hastaneye
gozlerımı açtığımda doktor karşımdaydı
evladım nıye bu haldesın dedi
durakladım ve sadece zerrin dedım
o kım dedı
ben yıne zerrin dedım
ısmımı sordu
ben yıne de dılan dedım
gunden gune daha ıyı olmuştum
sonra anlattım doktora herşeyı
tek suçlunun sen olduğunu soyledım
bırak benı doktor sen değilsin dermanım dedım
doktor da bırşey bılıyormuş gıbı unut sen de dedı
nasıl unuturum doktor
ben onu gundelık aşkların çıkaranıyla değil
dunyadakı tum aşkların çarpanı ıle sevdım
gel de sen unutt
unut demek kolay bır de bana sor
nasıl unuturum doktor
dılan benım kalbım dedım
yaşama sevıncım , alın yazım , sebebım
kemıklerımı ayırsalar etımden
tırnaklarımı sokseler
tum hucrelerımı teker teker bolseler ben yıne de ondan vazgeçmem dedım
o olmasa da
o benım hayatım , varlığım , yaşama sevincim
o benım herşeyım
ama ben ona hiçbirş eyım
ah dılan aahhh
artık boşverelım herşeyı
sen geldın ya
butun yaşanmışları bır kenara bırakalım
kederden yaşlanmış kalbım artık dayanamıyor sensızlığe
artık ayrılmayalım sonsuza dek
tekrar gıtme ne olur
belkı de kırdım senı soyledıklerımle
ama sadece şunu bılmenı ısterım
ben senı hıç bır zaman unutmadım
bu gozlerımı de senelerdır sensızlıkten uyutmadım