Sevdim Ama Elveda Dünya

Ayrılığın siyah pelerinini giydim ben bugün üstüme dişarı cıkarken
Gözlerimde cocukluğumdan kalma o masum yaş
Yüreğimde tükenen ümitlerim
Kulaklarımda ise kurduğun veda cümlelerin

Gidemezsin dememe izn vermeden attın beni yüreğiden
Caresizliğimle oturuyorum sizin evin altındaki kahvehanede
Bir o anlatıyor seni bana birben anlatıyorum seni ona
Susuyor ve dinlemeye başlıyor beni

İlk başlardan ağlamaktan anlatamıyorum derdimi
Biraz toparlanıyorum ve başlıyorum herşeyi anlatmaya
İlk tanışdığımız andan itibaren ve başlıyorum
Ona tegoman konserinde rastladım diyorum
Depremden yıkılmıs gölcük sokaklarında
Herşeyin başladı yerde ilk görüşde sevdim onu
Gözleri annemin bana hazırladığı kahve karasıydı
Nerden bilebirdimki yüreğininde aynı renk cıkacağını

Bir birimize iltifatlarla başladı büyük ama yalnış aşk
Bir kac ay yapışık ikizler gibi gezmeler
Sonrada karar aldık evlenmeye ve evlendik
Daha neisterdimki rabbimden hayatımın kadını benimdi

Bir cumartesi sabahı aldı seni benden
Yaşanmış herşeyin inadına
Bana birsözverip gittin hayatımdan
Senden başkası girmicek hayatıma buna izin vermicem diyerek

Verdiğisözün üstünden birsene gecmeden öğrendim
Başkasını sevmiş ve terk edilmiş
Nasıl dayana bilirdimki böyle birşeye
belkide rabbim istedi bunu duymamı seni unutmamı emretti bana
Ama herkesin unuttuğu birşey vardı
Ben onu kücükken annemin bana ısıttığı süt kadar cok sevmiştim

Aradım buldum onu hesap sordum
Benimkadar sevdimi seni benimkadar sıcakmıydı
Yada seyrettimi seni uyurken yatağın başında
Saclarını okşadımı benimki kadar icten

Seni anlattım yalnızlıgıma
Gözleri doldu kalktı benden önce
Yalnızlığım bile terk etti beni
biliyorum son sözler dayandı kapıma
Acmak istemesemde girdi kalbime
Ve bana dediki
Sen onu severek öl o orda seni beklemicek
Bunu biliyorum ve ölüyorum
Yalan dünyanın kışın acan gülü elveda