Sevgi Kırıntıları

kalan yudumlarla yine ızdırap içiyor
ölü toprakta hala didinip
derdini çorak tarlalara biçiyor
olan gücüyle onurla yaşamak adına
her gün defalarca ölse de
beyaz bir kanada tutunmak için
son gücüyle çırpınıyor
öyle havalardan bakıp uçma kartal
saçlarından tut onu
nadide bir parça gibi inciltmeden yanına al
susmalar kuşatmış dört bir yanını
hem sağır kulağı
hem topal ayağı
hem de o biçim lal

çalmış hayat yaşattıkça
her yeni gün,bir duyusunu
bir duyusu kalmış sadece
o da hissetme duygusu

tahrip etme onu da kader
zaten uçurum kenarında
sureti düşer balçıklara
dedim ya
görmez gözleri ama
yem olur sevgisinin kırıntıları
sulardaki aç balıklara