Sevgi Korkağı

Sevgim çocukluğumda öldü
Tenha yerler aradı gömülürken
Kızmasınlar dövmesinler diye
Gizlendi gizli gizli ağlayamadı
Korkmuştu gözleri
Yasaktı ağlamak

Yüzü gergin yüzü korku dolu
Hele gülmek hepten yasaktı
İçinden ağladı gizlice
Moraran tenine
Büyüdüm dedi aklınca
Boyu büyüdükçe

Ama o hala çocuktu
Bakarken boyuna korktu
İçi korku dolu büyümüş cüce

Severim diye
Severken korktu aşktan

Yan yana geldi sevemedi
Can cana değdi
Seviyorum diyemedi
Korktu aşık almaktan
Aşkı hemen ölür diye

Araya iki fidan dikti
Niyeti aşk kokusuyla
Başlamaktı aşka
Ama koklayamadı korktu yine
Korktu koklarken severim diye

Mahcup oldu bahçıvana
Bahçıvan kızgın
Bahçıvan öfkeli
Çekip gitti ardına bakmadan
Fidanlar öksüz bir yanları yok
Öbür yanları korkak
Pısırık sinmiş köşeye

Korkarak kalktı ayağa
Yürüdü bahçıvana doğru
İlk defa gülümsedi
İlk defa içinde sevgi belirdi
Dön dedi fidanlarımıza dön

Ama bahçıvan katı
Bahçıvan inatçı
Dönmem dedi asla dönmem
Fidanlar yaralı fidanlar öksüz
Onları dikenler
Biri sevgi korkağı
Biri inatçı

Doğa acımasız
Bulut kapkara
Almış güneşi avuçlarına
Ben gürlerken
Sen batacaksın dedi güneşe

Sevgi korkağı korkudan
Tuttu bahçıvanın kolundan
Getirdi fidanlarına
Siyah bulut korkusu
Güneşin korkunç ve yakıcı
Bakışları altında
Bir yandan fidanları yaşatmak
Bir yandan birbirlerine
Isınmaktı tüm gayesi

Ama ne fayda
kurtulamadılar gazaptan
Güneş bulutun sözüne kandı yine
Bırakıldılar ortada

Fidanlar büyüyene kadar
Bahçıvan fidanları da
Alarak yanına hep bağırdı
Hep suçladı
Suçlusun korkaksın diye
Sevgi korkağını

Sevgi korkağı gösteremedi
Dopdolu olan taşan sevgisini
Diktiği fidanlarına

Sevgi korkağı yalnız
Sevgi korkağı çaresiz
Hiç kaybetmediği sevgisiyle
Gizlendi köşesine
Karartı artık ruhunu
Hiçe sayarak bedenini
Sustu sustu hep sustu
Kendisiyle konuşmamak
Pahasına olsa da
Onu onu anlayacak
Toprağına kavuşana kadar.........

02/02/2011
MALATYA