Sevgili

ruh yalnız sensizken, gönül dar
şiar-ı ruh sende içinde yokluğun var
ziyalar sarmış her yerini, bedenin ışıldar
varlığınla yaşayan aciz ruhlar ve sensiz hayat
ne zor yaşamak, yaşamakta adın var
Sen gözlerini uykuya kapadığında, ölüyor
Sen uyandığında, diriltiliyoruz
Senin olmadığın yerde, mahşer var
Senin nefes verdiğin gökyüzünden solumak
Seninle aynı kıbleyi paylaşmak ne güzel

Seni bu kadar sığdıramazken kainata
Uzaktan olman can çekiştiriyor
ruhumda saklarken en güzel sevgileri
ve yetiştirirken ümitten çiçekleri
Gün doğumları hazırlarken
Seni göreceğim günlere
Yokluğunla erindiriyorsun!!
Ve ben muhtaçken sana
Varlığını vermeden daha
Dönüp gidiyorsun!