Sevgili Günlük

Sevgili günlük,

Bugün birini sevdim.

Gözlerin olsa da bir görsen,

Omuzlarına bile yetmeyen o güzelim saçlarını.

Biraz utanıyorum kendimden,

Gözlerimi alamadım sanırım güzelliğinden.

Bir kaç kez göz göze geldik biliyor musun ?

Kaçırıyor gözlerini benden.

Ama gizlice de gülümsüyor, görüyorum.

Görüyorum, önündeki kağıtların köşeleriyle oynuyor utandığında.

Aramızda bir kaç masadan başkası yok.

Ben mi ?

Ben ne yaptığımı bilmiyorum ki.

Gönlümün her yanını bir bahar sarmış.

Çiçekler açıyor her yerimde sanki.

Özellikle de papatya.

Evet onun zarafeti ve hafifliği var üzerimde.

İki kelimesiyle alev alacakmış gibi korkuyorum konuşmaya.

Bu gece uzun uzun baktım gökyüzüne.

Diğerlerinden daha parlak bir yıldız fark ettim.

Ve bşr gğn öğrenirsem, o yıldıza o kızın adını vereceğim.

O zaman bir tek benim yıldızım olur değil mi ?

Sevgili günlük,

Bugün yıldızımın adını öğrendim.

Kulak misafiri oldum biraz,

Ayıp olmamıştır değil mi ?

Bugün yanıma geldi.

Elinde bir kitap, aklında bir soru.

Biraz komik ama öyle,

Sıradan bir matematik sorusu işte.

Gerçi soruyu da çözemedim biliyor musun ?

Garip bir mahcupluk kondu omzuma.

O an çok istedim matematiğin her harfini bilmeyi.

Olsun, yine de değerdi.

Yine de değerdi o bir kaç dakikaya.

Asıl heyecan verici olan ne biliyor musun ?

Eve aynı yoldan yürüdüğümüzü öğrendim.

Köşeyi dönene kadar bakammadım arkama korkumdan.

Döndüğümdeyse bir kaç saniyede kalbime işledi bakışları.

Nasıl tarif edilir ki böyle bir his.

Bilmiyorum.

Ama yüreüimde bir ateşin yanmaya başladığı belli.

Sevgili günlük,

Bugün birlikte ders çalışacaktık sözde, komik.

Uzun uzun sohbet ettik.

Gerçi biliyorsun ben yazmaktan başka bir şey bilmem.

Ben sustum, o anlattı.

Anlattığı her şeyi istemeden ezberledim galiba.

Ah gözlerin olsa da bir görsen,

Ne de güzel gülüyor yüzüme bakarken.

Gecenin karanlığında yürüdük sessizce bu gece.

İliklerime kadar utanıyorum söylerken,

Ama söylemeden de edemeyeceğim.

Yanağımdan öptü yollarımız ayrılırken.

Onca kargaşanın arasında huzurla koyacağım yastığa başımı.

Ve belki de melekler göreceğim uyurken.

Sevgili günlük,

Bugün kalbimden yaralandım.

Gözlerimi açacak dermanım kalmadı inan.

Bu gece ağzıma alamayacağım şeylerle suçlandım.

Kırıldım biraz.

Biraz da kızgınım.

Kendime ve boşa çıkan güvenime.

Neden yaptı ki bunu ?

Yüreğimin acısı kaburgalarımı çatlatacak kadar kuvvetli.

Gerçekten güçül olmam gerekiyor mu ?

Ben bu gece çok yoruldum.

Ağzın olsa da söylesen,

Ben sevmekten başka ne hata ettim ?

Gözlerimi kapatmaya korkuyorum biliyor musun ?

Yüzü beliriyor karşımda.

Yıldızımın ışığı eskisi kadar parlak değil.

Daha fazla anlatacak gücüm kalmadı.

Bu gece ölsem pişman da olmam galiba.

Sanırım hızla can kaybediyorum.

Ama söz, tek bir gözyaşımı dahi feda etmeyeceğim bir daha.

Sevgili günlük,

Bugün öldüm.

Canımın bin parçasını da kaybettim bu kez.

Uzun zaman önce bir söz vermiştim ya.

Bu gece hem gözyaşımı hem de sözümü tutamadım.

Ah ağzın olsa da bana hakaretler etsen.

Çünkü ben onu da beceremedim.

Alacak nefesim kalmadı sanki.

Ciğerimi kim tırmalıyor ?

Kim sıkıyor boğazımı ?

Birlikte eve yürüdüğümüz yolu bu gece bir başıma yürüdüm.

Zaten bu yol bir o zaman çok uzun gelmişti,

Bir de şimdi.

Yılbaşında fark ettim ne kadar zaman geçtiğini.

Ah o yılın başında olsaydık ya şimdi.

En başından sevseydi ya beni.

Düşündükçe karışıyor aklım.

Saat geç oldu, artık düşünmemeliyim.

Yoksa kabus oluyor bana o gülümsemesi.

Aklıma gelip nasıl da gülümsüyor bir bilsen.

Dalga geçer gibi.

Elimle göstersem anlar mı acaba insanlar ?

Bak tam şurası yanıyor.

Yanacak tek dalım kalmadı,

Ama bak işte şurası yanıyor.

Tamam, belki hiçbir hikaye mutlu sonla bitmiyor da,

Bu kadar erken gelmeseydi ya sonumuz.

Sevgili günlük,

Bugün büyük bir nefretle dirildim.

Gururun ne denli kötü olduğunu öğrendim.

Zor oldu fark etmem.

Öyle ya, sevgi gerçekten kör ediyormuş insanın gözlerini.

Her bir satırında daha da ıslanıyor sayfaların,

Kızmıyorsun bana değil mi ?

Ben kendime çok kızıyorum ama.

Israrla kendimde aramışım hatayı,

Hatanın ta kendisi içimde çırpınırken.

Yüzüne çarpmak istediğim o kadar çok soru var ki.

Yazsam sen bile sıkılırmışsın gibi geliyor bazen.

Neyi neden yaptığını şimdi daha iyi anlıyorum.

Yüreğim hala hak verme derdinde biliyor musun ?

Böyle anlarda sadece gülüyorum.

Gülünce geçmeyecek belki,

Ama her şeye rağmen gülebiliyorum demek için bir bahane.

Senin de söylemek istediğin çok şey var,

Biliyorum.

Biliyorum içinden bana küfürler ettiğini.

Haklısın,

Bu sefer daha derine gömeceğim hem kalbimi, hem içindekini.

Adını bile hatırlamak istemiyorum artık,

Ama işte, öyle her istediğimizde unutamıyoruz sanırım.

Biliyor musun ?

Ben onun yüzünden bir kitabı yarım bıraktım.

Bazı müzikleri dinleyemez hatta bazı filmleri izleyemez oldum.

Ne tuhaf değil mi ?

Can yakan değişmiyor da,

Canı yanan çok farklı birine dönüşüyor zamanla.

Sahi, sen benden daha iyi tanıyorsun beni.

Anlatsana biraz,

Beni, bana anlatsana.