Sevgili Y.e.ç'e

Sayın Y.E.Ç
Senli yıllarda sensizlikteyim
Yaşıyorum işte;
Her sabah ekmek alıyorum köşedeki fırından
Aylak aylak gazete okuyorum yine her kahvaltıda
Çayı senin gibi tek şekerli içiyorum hala
Bugün güneşli ince bi rüzgar var
Sen bu şehrin mayısını seversin
Bir mayıs günü oturup sana yazmaktayım
Yaşıyorum işte;
Sensiz kalan bir şehirde
Sessiz yaşıyorum
Sessizce yazıyorum
Ölümü hatırlatan toprak kokusuna
Bay Y.E.Ç
Bu aralar iyi değilim
Sigarayı bırakmam
Anasonu azaltmam gerekmiş
Doktor Bey dedim
-Bir bilsen yıllardır ne yaşamaktayım
Düşenin halinden düşen anlar deyip
Peki dedim geçiştirdim
Dün gece bir büyük devirdim
Okkalı bir şiir doğurdu geceleyin
Ölümü ve seni anlatan
İçime bir sevinç düştü
Vuslata bir adım daha düştü...
imza: Bayan Y.E.Ç