Sevgilim

Sen gözlerimde akan yaşsın,
Her ağlayışım da,
Yanaklarımda öpüşünü hissediyordum.
Sen damarlarımda akan kanımsın,
Her kalbimin çarpışında,
Akan kanlarla sıcaklığını hissediyordum.
Sen dudaklarımda dökülen sözlerimsin,
Her konuştuğumda
Sana olan sevgimi dile getiriyordum sevgilim.


Ey gönül ben seni neden sol yanımla sevdim bilir misin?
Çünkü orası beni hayatta tutan,
Yaşama bağlayan tek yerim.
Ben seni sol yanımda tutuyorum,
Çünkü sen olmazsan
Yaşam içerisinde olmayayım diye.
Bir gün olur da elveda dersen bana,
Bende işte son sahne ve son perde derim.
Çünkü oynayacağımız son oyun,
O sahne olacak sevgilim.

Ben seni ne aklımdan atabilirim ne de kalbimden.
Çünkü aklım da kalbimde sensin.
Onlar gittikten sonra,
Benden geriye kalan tek şey,
Yıkık dökük bir enkaz yığınıdır.
Bende ki normal bir aşk değil,
Bende ki normal bir sevgi değil.
Bende ki bu yüce sevgi,
Büyük imparatorların bile uğruna savaşacağı bir şeydir.
Ne elmas alabilir yerini
Ne de zümrüt.

Ben seni dünyanın güneşe olan aşkı gibi sevdim.
Karanlıkta kalmamak için.
Çünkü sen gidince bana kalan tek şey,
Karanlık olur sevgilim.
Ben seni toprağın ve ağacın suyu sevdiği gibi seviyorum
Çünkü sen olmayınca
Kupkuru bir çöl misali kesilir bedenim.
Sen bana Allah'tan bir hediyesin sevgilim.


Bu sessiz sokaklar seni anlatırlar bana.
Senin gibi sessiz ve bir o kadar kayıp bu şehir de.
Her ne kadar yanımda olamasan da.
Ay da gözlerini,
Gecenin esintisinde nefesini,
Güllerde ise kokunu hissediyorum sevgilim.