Sevgiliye...

Sevişmek...
Ruhların birbirini tatmasıdır dudaklarla
Aşkın karşılıklı olmasının göstergesidir belki
Kalplerin aynı anda sadece birbiri için atmasıdır
Benim sen seninde ben olmandır...

Bakışmak...
Aşkın ilk kıvılcımını çakmasıdır bir sevdada
Sevgiliyi daha çok yakar her bir bakış
Daha çok alevlendirir kalbindeki yangını
En çok özlenen beklide onlardır her ayrılıkta

El ele tutuşmak...
Sevgiyi pekiştirir aşıklar arasında yanan
Tenlerin birbirine değmesiyle birlikte
Hayatı onunla yaşamayı tatmayı anlamaktır belki
Sevginden uzak olursan ellerini tutmayı özlersin hep

Onu koklamak...
Bir gülün sevgiliye benzetilmesi onun kokusundandır
Bülbülü kendisine o kokuyla aşık eder belki
Sevgilinin kokusu kalır kalbin ta derinlerinde
O koku yayıldıkça sevgilin burnunda tüter

Onu sevmek...
Bedenini ve ruhunu beynin değil de kalbin yönetir
Onun dediklerine göre davranırsın artık
Kalbin beynine hükmeder
Çünkü sen onu seviyorsun ona kalbini verdin...