Sevgiliye Serzeniş

Hayır ! Hayır ! Sen, kesinlikle değilsin !
O sen değilsin,
Halâ, öylesine bir tutkuyla sevdiğim
Ve yıllardır halâ bitimsiz bir özlemle yollarını beklediğim !...
Sen değilsin!...
Senden çok öte biri...
Baktığımda gözlerine senin...

Bil ki, o eski güzelliğinin hayalimdeki parıltısı dahi etkilemiyor,
Heyecanlandırmıyor artık beni...
Ben...Ben,sana doğru bakarken,
Sende geçmiş yıllarımın kahreden acılarını hissetmeyi seviyorum...
Ve, aslında sana bakarken gözlerim,
Seni değil,
Yıkılıp gitmiş o zavallı ve masum gençliğimi hüzünle seyrediyorum...

Baktığımda kimi zaman sana doğru,
Dalıp gittiğimde vaktiyle vurulduğum o gözlerine,
Heveslenmen nafile..
Bakıyor gibiyimdir sana doğru ama,
Aslında hüzünlü bir dertleşmeye dalmışımdır ben,
Kendi yüreğimle...
Anla artık kızım ! Anla bunu !
Benim derdim değil artık seninle...
Benim feryat ve figanım, sadece şu talihsiz kaderimle...

O halde, neden sana doğru baktığımı sorarsan,
Aradığım,sen değil,
Sevgilisi yavuklusudur kaybolup giden gençliğimin,
Şimdi sadece hatıralarımda kalan...
Senin derin yüz çizgilerinde arıyorumdur onun izini, beyhude...
Ve, görüyorum ki, ne yazık,
Kurumuş çoktan, o eski sevgilimin ıslak dudakları,
Şu çatlak dudaklarında senin...
Sönmüş, çoktan o yakan kor ateşi gözlerinin,
Şu feri sönmüş gözlerinde senin..
İstemem, çıkma artık yoluma,deşme eski yaralarımı öyle derin !...
Artık ve sevgilin,ne dostun,Facebook arkadaşın bile olamam ben senin !..