Sevgim Anlamadı

darılma ve güvenme bana

bastığımız zemin kafasına oklava yemiş halidir dünyanın

kayaç bozması evler cansız havliyle

akşamları uykumuza istençle düşerken

duvarlarına anlatır ruhumuzu

karıncayı dinle eksiksiz yaşıyor bizi

pencereleri gezdirmek gerekir ara sıra

yoksa ardındaki yüzler gibi

bir kuru manzara uğruna yitecektir

tatsız tuzsuz akıntılarda dirilmenin

sarhoşluğu içinde geçti hayat

bazen bir belediye otobüsüne binip

bilet rica etmek istiyorum

insan izini kaybetmiş koltuklardan

biri bakar gibi olursa

onunla dere boyunca yürürdüm

sazlıklarda unutulmuş cümleleri arardık

orada çocuklar balık sever naneleri yaratır

hayal gücümden nazikçe çıkardım seni

sonuçta bir şiirlik canı kaldı sevgimizin

idareli kullanmalı içerik saçan günleri

konumuz daima sembolik, yarar gözetir

dogmatik sularda yıkandık

dünya bizim lavaşkiri cennetimiz

çoğul savtımızla

bir demet müjgan dilerdim bahçemizden

su sesine hafif bir çelme taksa bile

kararsız sularda çaresizim

çığlıkları samimi bulmuyorum

çünkü yargıları yok etmeliydi

sahiden baktım sana ve anlamadım bir şey

sevgim de anlamadı

bir şuursuz gökyüzüm kaldı senin için