Sevgim Dar Ağacında Asılı Kaldı

Tek suçum vardı,
O'da sevmekti.
Birgün unuttum sevmeyi,
Veya unutturuldum sevilmeyi,
Suçmuydu ki sevmek,
Kimse söylemedi,
Günahmıydı aşka yelken açmak?
Kimse yoldaş olmadı.
O yüzdende sevgilim,
Sevgim dar ağacında asılı kaldı.

Bir kıvılcım parlıyordu,
Tertemiz kalbimde,
Yanmadan söndürdüler
Üzerine kin ve nefret kusarak.
Sevgimi de aldılar yüreğimden,
Getirdiler celladın önüne,
Giyotinin ışığının yansıması altında,
Sevgimin yerini korku aldı,
O yüzden sevgilim,
Sevgim dar ağacında asılı kaldı.

Cellatın hiç gözü kıpırdamadı,
Çünkü kalbi aşka kapalıydı,
Elleri titremedi,
Giyotini sevgimin üzerine indirirken,
Çünkü elleri hiç aşk eline değmedi,
Akarken damarlarımdan kanlar sel boyu,
O bir sevginin yok edilişine haykırıyordu
O yüzden sevgilim,
Sevgim dar ağacında asılı kaldı.

Akan kanlarım henüz kurumamıştı,
Gökyüzünde süzülen akbabalar,
Sanki böyle bir günü beklemişlerdi,
Yemek için damarlarımdan akan aşkı.
Bunca içimde beslediğim sevgi,
Ancak akbabaların işine yaradı,
Orada bulunanlar bu durumu,
Ne sezgiledi,nede anladılar.
O yüzden sevgilim,
Sevgim dar ağacında asılı kaldı.