Sevgisizken...

Çıkmazdayım...
Kara bulutlu her yanım.Sonumu göremiyorum.
Yağmur olup gitsinler istiyorum.
Dokunsam uzaklaşıyor, dokunmasam öylece duruyorlar.
Altımda uçurumlar.Birazdan düşeceğim.
Bulutlar da tutmaz ki beni!Halbuki çok severim ben onları.
Ama senin her sevdiğin seni sevmiyor işte...
Yüzüne de buruyorlar yalnızlığını, sevilmediğini.
Gidemiyorsun da...Gidecek yerin yok çünkü.
Sevgin de gidiyor.Sen gidemiyorsun.Sevgini bırakıp, seni tutuyorlar.
Sen öyle daha iyisin.Daha sorunsuzsun.Sevmeme gibi bir derdin kalmıyor.
Sevgisizken...
Sen çıktın karşıma, bulutları aştın, beni çektin ama çıkartamadın.
En ufak bir fırtınada bıraktın.Hiç acımadın.
Yine beni karartının içine saldın...
Ben yine yalnız, yine çaresiz.
Ve yine bakıyorum karşıya.
Bekliyorum bana uzanacak eli...