Sevişmek Her Dilde Aynı Zevki Verir

Hayatın anlamını "anlamamayı" ihmalden
Kesin cezamı
Müebbet saniyeler olsun
Sebebim ardı parmaklıklar
Atın beni saçlarınızdan aşağı
Ey sevdiğim
Ama
Sizi anlamadığım kadınlar...

Ekmeğime yeni sürülmüş bir ısrardı cahilliğim...
Sünepe bir vicdan azabı,
İşgal eder içimi.
Rafine bir hüzün çöker soframa,
Sandalye gösterir,
Buyur ederim gitmek için gelenleri.

İç ağrısı taşıyan ulaklar,
Söylem ötesinde çürümüş,
Bir şehir gibi çöreklenir içime.
İntikam almak için,
Hiç bir şeyi bilmediğimden..

Sancılı merhabaların gölgesinde
Devşiririm gülün suyunu
Kana kana içerim gözlerinden baharı
Seni kana kana içmek ne güzel bahar!
Kanamadığın anlar da.
Sana kanmak ne güzel bahar!

Sayfası yarı yanık,
Heybesi motif gülüşler,
Patenti bana ait özgün didişmeler,
Eğip boynu gidişler,
Bilememenin verdiği eziklikler,
Ana kuzusuna özdeş olur bu cahillikler.

Ben kızarım kızarım da cahilliğime kızarım
Ne şairmişim ben be ne şair
Neden mi?
Çünkü şiirle sevişmenin
Her fiilde aynı kafiyeyi verdiğini yeni öğrendim
Ne cahilmişim ben be ne cahil
Sevişmenin her dilde aynı zevki verdiğini
Ben daha yeni öğrendim..