Sevme Arkadaş Sende Yanarsın
Yüreğini yerinden sökerler
Sevdaya oluk oluk kanarsın
Dik durdurmaz, boynunu bükerler
Sevme arkadaş sende yanarsın ...
Seviyorum deyip kandırırlar,
Seni yüreğinden yandırırlar,
Adını isyanla andırırlar,
Sevme arkadaş sende yanarsın ...
İnanırsın hayal kurdururlar,
Gençliğe doymadan soldururlar,
Saçına akları doldururlar,
Sevme arkadaş sende yanarsın ...
Hüznüne sarılıpta ağlarsın,
Türlü türlü acıyı dağlarsın,
Durduk yere karayı bağlarsın,
Sevme arkadaş sende yanarsın ...
Emrahın'da gönlünü yaktılar,
Kalbine yalnızlığı çaktılar,
Gözünden kan misali aktılar,
Sevme arkadaş sende yanarsın.
Aşk-ı Mavii /
demek ki ben hiç sevmemişim dedim Emrah kardeşim.bu şiriini anlamak isteyorum.defalarca okuyorum.her zaman duyulan kelimeler cümleler gibi ama aynı değil kesinlikle aynı değil.acı seni dağlamamış sen yangınınla acıyı dağlıyorsun.bu ve bunun gibi duygularla,belki yaşadığını belki kurguladığını çok güzel ifade etmişsin.anlamı ve düzeni olarak şiirini tebrik ederim.:)