Sevmem Vedaları Ben

Sevmem öyle vedaları ben
Fırtınadır veda; yıkar
Ne varsa mamur aşk adına
Gidilecekse asude olmalı gidişler
Sessizlik hep bir ihtimaldir
Yanar o ışık ölene kadar
Sus ve sessizce çık yanımdan
Hem gözlerine yakışmaz vedalar

Hakir gecelerin buğulu düşlerinden uyanıp
Arsız arsız acıya gülen
Alay edip bütün çıkmaz sokaklarla
Bir çıkmaz sokakta ölen benim

Hor bakıp köprü intiharlarına
Okyanuslara layık gördüm aşkını
Aşkını Kuzey Kutbu'nda
Bir aysbergin bağrına gömdüm
Sonra yaktım resimlerinde kederi

O yüzden sessizce ayrıl
Bardağımda yarım bardak su
Sehpada sigaram ve kül
Bir de soğuk çayım kalsın masada
Çok kederlenmem bil

Sevmem öyle vedaları ben
Bütün mahalleyi yakmış gibi
Kanlı bir meydan bırakmış gibi
Gelir bana vedalar
Gözlerin düşmeden yere
Komşuya gider gibi gitmelisin

Şimdi gülümse yüzüme son kez
Saksıdaki çiçekler anlamasın
Bilmesin gittiğini hatıralar
Usulca çek kapıyı
Görüşürüz dermiş gibi yap
Komşuya gidermiş gibi yap
Ve git
Sevmem öyle vedaları ben