Sevmemeli

Odamdayım Sandalyede oturmuş,
Yazıyorum hiç durmadan hiç usanmadan,
Bir sevdalının sevdalısının yanından ayrılmadığı gibi,
ayrılmıyorum kalem kağıttan.

Hiç bir şeye akıl erdiremiyorum
Neden anlamıyorum davranışlarımı
tartmadan uyguluyor sonrada pişman oluyorum.

Hem bilip hemde uygulayamamak
Nede kötü bir olay

Bu acıya katlanamıyorum
Çaresizlik...
Bu olayın mazisini hatırlayışı bile
gelmiyor insanın

Sevmemeli bu durumda hiç bir şeyi
Sevmemeli kendi yaptıklarını
Sevmemeli işte sevmemeli.