Sevmeyi Ağaçlardan Öğrendim

Sevmeyi ağaçlardan öğrendim.
Şahidim toprak ana.
Görmeyi, duymayı, konuşmayı.
Ağaçlardan öğrendim. Susmayı
Ağlamayı, gülmeyi, sevinci, hüznü.
Çakal eriğinden, bademden, zerdaliden,
Bahçenin diğer köşesindeki,
Ayvadan, nardan, iğdeyi nasıl unuturum,
İnciri, bir de asmayı.
Yaşlı alçak boylu çakal eriği,
Heybetli badem, genç zedali,
Toprak ananın şefkatli kollarında,
Çiçekleri açar, her baharda.
lk önce yaşlı çakal eriği,
Sonra badem, ardından zedali.
Gelin gibi, rüzgar vuduğunda deniz gibi.
Sümüğü dudaklarına akmış çocukların,
Gülümsemesi gibi,
Anaların gözünden akan yaş gibi,
Tulu'nun doğa ile öpüşmesi gibi.
Ben, sen ve öteki gibi
Yemin ederim. Gördüm, duydum, konuştum.
Ama o zaman dokuz yaşında çocuktum.
Sevmeyi ağaçlardan öğrendim.

02 Kasım 2010 94 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar