Sevmeyi Öğrettin

Sevmek yanmakmış,
Ellerini tuttuğumda öğrettin.
Sevmek özlemekmiş,
Bakışlarını çevirdiğinde öğrettin.
Sevmek sabırmış,
Gölgene muhtaç beklerken öğrettin.
Sevmek korkmakmış,
Çaresiz koyduğunda öğrettin.
Sevmek ölmekmiş,
Sensizliğin ölmek olduğunu öğrettin.
Sevmek uykusuz gecelermiş,
Sensiz uyanmamak için uyumamayı öğrettin.
Sevmek şair olmakmış,
Satırlarda, dizelerde
Seni yazmayı öğrettin.
Sevmek ağlamakmış.
Dilimden düşmeyen sevdamı,
Gözlerimden dökmeyi öğrettin.
Sevmek gözleri kör edermiş.
Olmaması gereken her olayda
Suçu kendimde bulmayı öğrettin.
Şimdi özlem dolu yangınlarda,
Uykusuz gecelerde şairim.
Korkmuş, ağlamaklı ve suçlu!
Ölmenin sabırsızlığında.
Ve en sonunda
Terk edilmeyi öğreniyorum.
Oysa daha yeni öğrenmiştim sevmeyi
Ben ölmelere gidiyorum...