Sevmiyorum ki

Gecenin kör saatleri
sessizliğe meydan okurcasına insan sesleri
fırtına gibi.
Fırtınalar öfkeleri,
dalgalar nefretleri,
karlar sevgiye uzanmış minik elleri
titrettikçe sevmiyorum hiç birini.
Sevmiyorum ki yaşadığım nicelerini
binlercesi gibi.
Zaman zaman kendimi...
Benliğime gizlenmiş hayalleri
hiçbiri gerçek değil ki.
Hakikatleri de sevmiyorum ki ben
çünkü kanayan her zerremde
hakikat dikenleri
Nam-ı diğer hayat çokgeni
yaşananlar köşegenleri
sevmiyorum ki ben matematiği.