Seyirci Kalma Oğul

Dinle-dur;
Popu, şarkıyı, türküyü,
Seyret-dur;
Sinemayı, tiyatroyu, revüyü,
Oku-dur;
Şiiri, romanı, öyküyü...

Dinle-dur; seyret-dur; oku-dur!

Dinleyici mi olacaksın hep?
Hep seyirci mi kalacaksın?
Hep, okuyucu mu, doğma-büyüme?
Hep Oğul, hep hep Oğul!

Adamsende eğleş orda, huyuna kudur!
Tüket geleni-gideni, nemelazıma buyur...
Kayıtsız kal, sessize kur, ne gam, ne umur...
Tatlı su kurnazı bol, avcı ol, sotada dur!

Çalmalı Oğul; ıslığı, udu, sazı,
Söylemeli; şarkıyı, türküyü, cazı,
Oynamalı; Horonu, Karşılamayı, Barı,
Yazmalı Oğul; şiiri, romanı, fıkrayı.

Çalan- söyleyen olmalı Oğul,
Oynayan olmalı; yazan olmalı,
Kenar ne ki Oğul, ortada durmalı,
Salon varsın kalsın, sahnede olmalı.

Seyirci kalma, yetiş Oğul!














balaban Kent Şairleri.