Seyran

Seyran dağlarımın mor menekşesi

Has bahçemin esme gülü

Ayın şavkı

Güneşin gülen yüzüsün

Sen,

Rüyalarımın merkezinde kayboldun

Beraber ağladık dünyada

Beraber güldük bu evrende

Aynı rüyalarda hapsolmuştuk

Ben seni,

Düşlerime hapsetmiştim

Hatırlıyor musun gülüm,

Ben mahkum, sen gardiyandın

Eriyen, kar gibiyim gülüm.

Senin yüreğine akar efkarım.

Dardayım, efkârdayım,

Seni gördüm üşüdüm.

Kendimi gördüm eridim

Yüreğim, sende kalsın gülüm.

Ben zordayım be gülüm.

Kanıyorum, yaralıyım, şivandayım.

Sen bahçe

Ben bahçıvan

Bir gül ver bana bahçende,

Sana,

Seyran bağın olayım.