Şeytan Üçgeninde Kaybolmuş Ötenazi Benliğim

kanatlarıma puhu sayhaları diktim artık
kaç nefis boylamı kaçtım kendimden kaç
neon ışıklarından kızıl rayihalar topladım
şimşeklerin ...
istedim ki çarpsınlar
onların da gücü yetmedi
yıldırımları bile söndürdün
çarpıldılar!
sen...
hem safralarımdın hem esas yüküm...!




elimdeki altın topumdun ay'ım
istedim yıldızlarım aya dökülsün
ahmere muhtaç
hilkate bürünmüş bir garibim şimdi
cömert sevmelerin kadını
şimdi hilale kadar küçüldün...!






altına küffar paraflar kondurulmuş şairlerin
esrik şiirler mezarlığında okunur şimdi adım
neden kırılmış kanadım kolum
neden bu serencam neden?
bu muydu ay'a meyyal mavi yolculuğum...!





sazımın kurnası kırık şimdi
yüreğimin buzu donmuş
uykusuz şehirler efradıyım artık
bir yanı şakülünden yamulmuş...!


pragmatik soysuz düşlere dalar uykularım
nihilist asal düşünlere yürüyorum adım adım
bir sevdam vardı
bir dolunay'ım
şimdi ahmak şiirlerle arıyorum...!


evet,
şeytan üçgenimdin
ki; yine de gözü kapalı yerini bilirdim...
esaret dünyasında yitik bir gemidir şimdi sevdam
tufanda yok olmuş bir kavim
noktasız üç maymun oyunları yazıyorum artık
ay'sız aymazlıklara gebeyim
içimde
senden artık bir ben var şimdilerde
bir de
ötenazi kavgalı benliğim...!