Seyyibe-2 -Bir Bilet Lütfen-
'Yolculuk nereye küçük hanım? '
Ürkek bir ceylan edasıyla
Düşündü
Bulut kondu çocuksu bakışa
'Uzaklara? dedi
'Yolculuğum umuda...?
Bir bahar sabahında
Yollara düştü Seyyibe
Yüreğine ne bir sırdaş
Yoluna ne bir yoldaş
Düşlerini soluyordu hüzün
Binlercesi çaresizdi adımsızlığın
Alabildiğine yoksulluk dökülüyordu
Yorgun raylara
Sessiz bir şarkı gibi dudağında
Ağır aksak karanlığına serildi duman
Nasıl söylemeliydi adresi
Buruk bir heyecanla
'Aydınlığa...
Var mıydı yeriniz acaba?
Sadece gidiş olsun lütfen!?
Karanlığı ve tüm düş kırıklıklarını
Sık sıkı bohçaladı
Ne gerek vardı
Zaten düşlediği yer
Kendinden çok uzaktı
Bir de yanına aldıkları
-Sahip olduğu en değerli şeyi
sevgiyle kuşattığı varlığı
özlemleri
umutları-
Sıkıca sarıp sarmaladı
Evet, memur bey;
'Varsa bir bilet, lütfen!?
10/03/2009 İzmir
Bazen hikaye ediş bazen imgelerin ahengi...
Şiirlerde hiç alışık olmadığımız ve gerçekten nadir bir tarz. Ne yapar şairler genelde aşkı asar sevdayı keser ve biter şiir oysa her şiir farklı burda inceleme fırsatı buldum.
Genelde şairlerde tekara düşme dururmu olur bunu bende sık yaparım bu aslında karşı koyulamayan bir durumdur. Öfeki kinmi belli olmaz o kaynak ama sürekli akar durmadan fakat bir tekrar tok şairin şiirlerinde..
Kutlarım..
👍harika olmuş gerçekten ne güzel işlemişsiniz çok beğendim şiirlerinizi hepsi birbirinden güzel...
"Bir de yanına aldıkları -Sahip olduğu en değerli şeyi sevgiyle kuşattığı varlığı özlemleri umutları- Sıkıca sarıp sarmaladı
Evet, memur bey; 'Varsa bir bilet, lütfen!"
en küçük aydınlık umut yaratır, umudu yaşatır duygularımızda. kimi zaman biletli kimi zaman da biletsiz yolcuları oluruz ufuk ötesinin. okyanusun öbür yüzünde el değmemiş adada soluklanır hayallerimiz. ... ve perde kapanana kadar yerlere dökülür repliklerimiz.
kutluyorum duygu yüklü şiirinizi saygılar yüreğinize
Seyyibe umudunu bulmaya gidiyor.Malum o açılmamış pandoma kutusunda kalan tek şey:UMUT. Aydınlık şairin sakındığı yer.Güzel günler anlamıyla her insanın aradığı aydınlık, şairin sığınağı ve üretim için atölyesidir.Bir şair kim istiyor benim yerime sabahı diyor.Orada duygularıyla başbaşa yalnızlığın yoğunluğu saklıdır çünkü.Seyyibe İçinde bulunduğu dul kadına bakıştan,ondan yararlanmak isteyen, onu hazur bir lokma gibi gören,didikleyen kişilerden uzaklaşmak isteğiyle cennetini arıyor.Oysa "kurtuluş yok bu şehirden/ Nereye gitsen akan sıra gelir".Çözüm o kangren şehrin değiştirmekte.Tebrikler.
Bir de yanına aldıkları -Sahip olduğu en değerli şeyi sevgiyle kuşattığı varlığı özlemleri umutları- Sıkıca sarıp sarmaladı
Evet, memur bey; 'Varsa bir bilet, lütfen
Narin ve hoş dizelerdi. Selam. Saygı ve Edip'çe tebriklerimle...